Tak niedawno żegnaliśmy się życząc sobie udanych wakacji, a już nadeszła pora powrotu do szkoły. Nasze głowy wciąż wypełnione są wakacyjnymi wspomnieniami: szumem morza, błękitnym niebem, górskimi wędrówkami, leśnymi szlakami, wspaniałymi zabytkami, niezapomnianymi krajobrazami, wakacyjnymi przyjaciółmi i niezapomnianymi przygodami. Czas odpoczynku i beztroski szybko minął. Z nową energią i zapałem rozpoczynamy kolejny (a niektórzy pierwszy) rok szkolny. Choć sytuacja epidemiczna powoduje nasz niepokój cieszymy się, że możemy spotkać się znowu w szkole.

1 września 1939 roku, uczniowie nie mieli możliwości rozpocząć nauki w szkole. O godzinie 4.40 rozpoczął się atak hitlerowskich Niemiec na polskie granice. Pierwszymi celami były wioska Wieluń, Westerplatte, Port w Gdyni i Półwysep Helski. Lotnictwo niemieckie bombardowało linie kolejowe, bazy wojskowe i stolicę. Atak z morza, lądu i powietrza w ciągu następnych godzin i dni dotknął obszaru całego kraju.

 

Zofia Zawadzka, lat 16: „Warszawa 1 września 1939 r. Dziś pierwszy dzień nowego roku szkolnego. Za oknem słoneczny poranek, błękitne niebo. Przeciągam się w łóżku leniwie, wspominając minione wakacje, beztroski pobyt nad morzem i sierpień spędzony z matką u jej rodziny w Wieluniu.Dziś tu, na Kruczej, w samym centrum Warszawy, jest cicho i spokojnie - pachnie świeże śniadanko i słychać troskliwe matczyne poganianie: "Prędzej, bo się spóźnisz do szkoły". Śpieszyć się? Ale właściwie dlaczego...? (…) Przecież to blisko. Zakładam powoli granatowy mundurek szkolny z niebieskimi lamówkami mając nadzieję, że będę go nosić ostatni rok, bo na przyszły z pewnością założę z czerwonymi, będę przecież licealistką. Wypijam łyk ciepłego mleka i nagle, w jednej chwili, wszystko się zmienia. Ja i moje życie. (…) Jeszcze tylko parę minut i to, tak czyste, błękitne niebo przecina cała eskadra samolotów, a na nich wymalowane czarne krzyże. Huk, dudnienie, wycie silników. Szyby w oknach drżą, a moje serce wali jak młot i ta przerażająca myśl, że to już nieodwołalnie wojna. Przeleciały, z dala dobiega gwizd lecących bomb.Już nie idę do szkoły. Prysnęły marzenia, zgruchotały je na zawsze hitlerowskie bomby. Włączam radio. Przemawia prezydent Warszawy Stefan Starzyński. (…) Wzywa mieszkańców do obrony Warszawy. Ściągam gimnazjalny mundurek i zakładam zielono-szary mundur szkolnej organizacji PWK. To skrót: Przysposobienie Wojskowe Kobiet, do którego należałam od roku.​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​

​​​​​​​

1 Dzieciom, nawet w najtrudniejszych warunkach, trudno zapomnieć o zabawie/ Agnieszka Lisak.​​​​​​​​​​​​​​

https://kobieta.interia.pl/zycie-i-styl/news-ii-wojna-swiatowa-i-dziecko,nId,1495803, dostęp: 29.08.2020​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​

Marta Strzelecka, w czasie wojny niemowlę: „Urodziłam się 22 sierpnia 1939 roku. Już 5. września byliśmy całą rodziną w drodze na wschód. Większość ludzi szła piechotą, taszcząc plecaki, czasem ciężkie walizy pełne w pośpiechu zebranego dobytku. My jechaliśmy konnymi zaprzęgami; sytuacja w tych warunkach wręcz komfortowa! Mój brat miał 15 miesięcy, podróżowali z nami dziadkowie i ciotki, również z małymi dziećmi. Od czasu do czasu trzeba było wskakiwać do przydrożnych rowów, bo niemieckie samoloty nadlatywały siejąc bomby. A ja wrzeszczałam, od dwóch tygodni nie kąpana, w niepranych pieluchach, na całym ciele odparzona. Ciotki kręciły głowami: z tego maleństwa to już nic nie będzie... Przy drodze, u wejścia do opuszczonego szpitala, stał jego dyrektor. Zatrzymał nas, z litością pochylił się nad niemowlęciem, wyciągnął ze swych zapasów puder o egzotycznej nazwie. Była to nowość, reklamowy produkt amerykańskiej firmy, przysłany tuż przed wojną. Rany natychmiast zaczęły się goić. Mama przypuszczała po latach, że to musiał być jeszcze wtedy nieznany powszechnie jeden z pierwszych antybiotyków. Przypadek zadecydował, że miałam dalej żyć, choć tyle dzieci przepadło w tej wojnie.

Dziennik Polski 24, Wspomnienia świadków wybuchu II wojny światowej, 12.09.2009, https://dziennikpolski24.pl/wspomnienia-swiadkow-wybuchu-ii-wojny-swiatowej/ar/2646172 dostęp 14.06.2020.

Joanna Papuzińska, lat 5: „Kiedy przyjechali żołnierze zabrać moją mamę, to ja już byłam u sąsiadów. Bo jest wojna, bo jest wojna, bo jest wojna – powtarzałam sobie w myśli. Okazało się, że wojna może nie tylko przyjść do domu, ale nawet go zabrać. Nie ma domu, nie ma twojego łóżka, poduszki ani kołderki. Musisz iść spać do innego, cudzego domu, gdzie zamiast mamy jest jakaś obca pani, obce meble, i musisz pić mleko z cudzego kubeczka, zamiast z tego, co zawsze. I jeszcze zamiast własnej piżamy dają ci do spania jakieś okropne koszulisko do ziemi.

Nie ma nie tylko domu, ale też żadnych bliskich ludzi. Nie tylko mamy ani taty, ale też moich braci i sióstr. Wiem, że oni gdzieś są, ale nie wiadomo gdzie. Po zabraniu mamy przez żołnierzy, zajęli się nami jacyś dobrzy ludzie. Ale nikt nie mógł zaopiekować się wszystkimi dziećmi razem. Dlatego zostaliśmy rozdzieleni, każdy osobno. Ja jestem tu, a oni gdzieś tam indziej, w jakiś innych, obcych domach.

Potem wróciliśmy do domu, ale nie był to już ten wesoły domek, tylko biedny, postrzelany i dziurawy. Nie było przy nim łączki, na której przedtem się bawiłam się z wiatrem, tylko wielka dziura w ziemi po jakimś wybuchu. Pokiereszowane, wypalone domy stały puste, z powybijanymi oknami.

Kiedy nadeszła wiosna i zrobiło się gorąco, wtedy zrobił się kłopot, bo nie mieliśmy letnich ubrań. Ale to był mały kłopot. Duży zaczął się wtedy, kiedy nadeszła zima i nie mieliśmy zimowych ubrań. Nie można było pójść do szafy i wyciągnąć ciepłej kurtki, bo szafa została zniszczona. A żadnego sklepu też nie było, żeby coś w nim kupić. Zresztą gdyby nawet był, to potrzebne były pieniądze, których też nie było”.

Fragm.. Joanna Papuzińska, Asiunia, wyd. Literatura, Łódź 2018.

Bohaterska obrona polskich żołnierzy i współpraca ludności cywilnej niestety nie powstrzymały nieprzyjaciela. Ostateczny cios został zadany naszej ojczyźnie 17 września, gdy Armia Czerwona przekroczyła wschodnią granicę Polski. Rozbiór ziem Polski dokonany przez Niemcy i Związek Radziecki odebrał nam wolność, a okupacja wiązała się z masowymi represjami, egzekucjami, przymusową wywózką. Każdy przejaw polskiej państwowości i kultury był z całą zaciętością i gorliwością likwidowany.

Janka, 10 lat: „W połowie sierpnia 1939 roku wojna zabrała nam tatę – razem ze swoim oddziałem wyruszył walczyć z wrogiem, biorąc ze sobą naszą ukochaną klacz Bajkę, i wszelki słuch po nim zaginął. Mama popłakiwała po kątach i jedynie babcia wierzyła niezłomnie, że któregoś dnia dowiemy się, że żyje.

Z nadejściem wojny tak naprawdę nie zmieniło się nic, prócz tego, że zamknięto szkołę i mama spędzała z nami długie wieczory nad podręcznikami.

– Musicie się uczyć – powtarzała.

Lekcje z mamą nie przypominały w niczym szkolnych zajęć. Składały się głównie z czytania klasyki, Trylogii, wierszy Mickiewicza i książek przyrodniczych, bo mama zawsze interesowała się przyrodą.

– Macie obowiązek uczenia się – mawiała.

Tymczasem wojna straszyła nas dudnieniem czołgów na drodze, wybuchami bomb oświetlającymi miasto i echem dalekiej kanonady. Ale jak dotąd nie przekroczyła furtki naszego ogrodu. Zmieniały się pory roku, a przez miasteczko przetaczały się oddziały radzieckie. Żołnierze o dziwnie płaskich twarzach nocami grali na harmoniach. Nędznie ubrani, wiecznie głodni, wpadali na podwórka i zabierali wszystko, co dało się zjeść.

A potem odchodzili. (…) Lekcje muzyki były czymś, co według mamy miało zapewnić nam poczucie względnej normalności. Brałyśmy je od kilku lat, (…) Ja grałam na fortepianie, a moja siostra na skrzypcach.”

Fragm. Katarzyna Ryrych, Mała wojna, wyd. Literatura, Łódź 2019.

Niemiecki plan okupacyjny przewidywał, że tożsamość narodowa Polaków zostanie zniszczona poprzez znaczne ograniczenie możliwości edukacji polskiej młodzieży. Heinrich Himmler w 1939 roku mówił:

„(…) dla polskiej ludności Wschodu nie mogą istnieć szkoły wyższe niż 4-klasowa szkoła ludowa. Celem takiej szkoły ma być wyłącznie proste liczenie, najwyżej do pięciuset, napisanie własnego nazwiska, wiedza, iż boskim przykazaniem jest być posłusznym Niemcom, uczciwym, pracowitym i rzetelnym. Czytania nie uważam za konieczne.”

https://www.salon24.pl/u/smiech/968901,tajne-nauczanie-w-okupowanej-polsce, dostęp: 16.06.2020.​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​

​​​​​​​

 

2 Łopiennik Górny 1941 – Lekcja języka polskiego podczas tajnych kompletów.Lekcje prowadzi Jadwiga Sokirkówna

https://pl.wikipedia.org/wiki/Tajne_nauczanie#/media/Plik:Tajne_komplety_lopiennik_1941.jpg, dostęp: 29.08.2020.

Polacy dość szybko zorganizowali szkolnictwo podziemne. Lekcje odbywały się na tzw. tajnych kompletach w prywatnych mieszkaniach w kilkuosobowych grupach. Takie pobieranie nauki wiązało się z dużym niebezpieczeństwem – w razie wykrycia groziło więzienie lub obóz koncentracyjny. W sumie, w wyniku represji zginęło około 8,5 tysiąca polskich nauczycieli, zamordowano ponad dwa miliony dzieci i młodzieży w wieku do 18 lat, a około20 tysięcy zostało wywiezionych na tereny Niemiec. Nauczyciele uważali prowadzenie działalności edukacyjnej i wychowawczej za swój obywatelski obowiązek, natomiast młodzież chętnie garnęła się do nauki osiągając bardzo dobre wyniki.

Wacław Bańkowski, 12 lat: „W dzień wybuchu wojny byłem jeszcze dzieckiem. Pamiętam, że nad ranem obudziły nas echa wybuchów, widzieliśmy też unoszące się nad Białą Podlaską dymy. Nad nami krążyły samoloty - latały tak wysoko, że wydawały się być niewiele większe od długopisu.

Czy cieszyliśmy się, że nie poszliśmy do szkoły? To nie tak. Dla nas szkoła była miejscem odpoczynku, bo kiedy się nie uczyliśmy, trzeba było pracować. Każdy pomagał rodzicom jak mógł, w domu i w polu, również po szkole, bez wyjątku. To była ciężka praca, a i do szkoły nie było przecież łatwo dojść - niektórzy musieli iść do niej wiele kilometrów, w lecie człowiek potrafił się zmęczyć, a co dopiero w zimie?!

Do szkoły zaczęliśmy chodzić dopiero w listopadzie, gdy Niemcom udało się zorganizować nowe szkoły rolnicze. Nauczyciele prowadzili wprawdzie zajęcia po polsku, ale niektóre przedmioty - np. historia czy geografia - były zakazane. W takiej szkole ukończyłem szóstą i siódmą klasę i zakończyłem naukę w szkole powszechnej. W tym czasie dla większości oznaczało to koniec edukacji w ogóle; chyba, że ktoś, tak jak ja, mógł uczyć się na tajnych kompletach. Nie było to łatwe, bo wykrycie grupy uczniów czy nauczyciela karano śmiercią.

 

https://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,22320636,zastrzelili-na-ulicy-mojego-szkolnego-kolege-bo-za-pozno-pozdrowil.html, dostęp: 16.06.2020.​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​

3 Uczniowie szkoły powszechnej przy ulicy Dolnej Panny Marii w Lublinie (Fot. Archiwum Ośrodka Brama Grodzka – Teatr NN, kolekcja Hanny Wyszkowskiej)

https://www.nowytydzien.pl/ocalic-wspomnienia-cichych-bohaterow/, dostęp: 29.08.2020.

Na terenach okupowanych przez Związek Radziecki polskie szkoły zostały przeorganizowane. Usunięto lekcje religii, zmieniono program nauczania historii i geografii, wprowadzono przedmioty wprowadzające ideologię komunistyczną. Wykluczono z nauczania duchownych i osoby zaangażowane patriotycznie, zastępując je nauczycielami przysłanymi ze Związku Radzieckiego.

Danuta Łopatka, lat 10: „Z września zapamiętałam jeszcze wkroczenie wojsk sowieckich, zajęcie przez NKWD urzędowych budynków, pierwsze aresztowania inteligencji polskiej, wywóz na Sybir.Pewnego dnia, kiedy wracałam ze szkoły już rosyjskiej (przywieźli swoich nauczycieli), zobaczyłam nadjeżdżający wóz zaprzężony w jednego konika z moją ukochaną wychowawczynią ze starszą matką. Eskortowane przez jednego rosyjskiego żołnierza, jechały w nieznane. Przyszłam z płaczem do domu, pytałam Rodziców: Gdzie ich wiozą? Na Sybir - odpowiedział Ojciec.”

Dziennik Polski 24, Wspomnienia świadków wybuchu II wojny światowej, 12.09.2009, https://dziennikpolski24.pl/wspomnienia-swiadkow-wybuchu-ii-wojny-swiatowej/ar/2646172, dostęp 14.06.2020.

Juliusz Janiszewski, 10 lat: „Dnia 12września 1942 roku o godz. 12.30 w południe rozpoczęła się moja pierwsza lekcja niemiecka w szkole na Ratajach dokąd miałem 2,5km drogi. Lekcje odbywały się tam tylko dwie, półtorej godziny, a czasem, jak nauczycielka nie przyszła, to nie było lekcji wcale. Po dwóch tygodniach chodzenia do szkoły zaczęto nas wysyłać (...) na wybieranie kartofli, kapusty i buraków za darmo do ogrodników. Gdy to się skończyło, chodziliśmy dalej do szkoły. Nasze wakacje były to 2,3, najwyżej 4 tygodnie, w czasie których trzeba było iść do pracy rozmaitej, np. oczyszczania drzewek na parkanach, pielenia. (…) Nauka w tej szkole składała się głównie z… pisania. W klasach 4,5, i 6, które w tych trzech latach ukończyłem, pisanie było „najważniejszą” lekcją. Potem następowało czytanie i rachunki (tabliczka mnożenia). Za coś „bardzo ważnego, czego my się już nie potrzebujemy uczyć”, uważane było… dodawanie i odejmowanie ułamków i trochę geografii Niemiec i Europy. Pisać i czytać mogliśmy tylko po niemiecku, mówić na całym terenie szkoły też tylko po niemiecku. (…) Mimo kija nauczycielki mówiło się w klasie po polsku”.

Ostrowski W., Grot Z., Wspomnienia młodzieży wielkopolskiej z lat okupacji niemieckiej 1939-1945, wyd. Instytut Zachodni, Poznań 1946.

Zygmunt Dreżewski, 17 lat: „Dzisiaj, kończąc te wspomnienia tak niedawnej przeszłości, rozumiem, że ofiarność i poświęcenie żołnierza polskiego nie poszły na marne, że będą nam zawsze wskazywać, jak należy służyć i składać życie na ołtarzu Ojczyzny. Jestem wdzięczny naszemu żołnierzowi, że znów mogę uczęszczać do polskiej szkoły, że widzę polskie sztandary, że dał nam  - Wolność!”

Ostrowski W., Grot Z., Wspomnienia młodzieży wielkopolskiej z lat okupacji niemieckiej 1939-1945, wyd. Instytut Zachodni, Poznań 1946.

Dzisiaj żyjemy w wolnej Polsce. Wciąż jednak pamiętamy o bohaterstwie naszych żołnierzy i poświęceniu ludności cywilnej, wspierającej działania militarne. Doceniamy działalność wszystkich rodaków, którzy z narażeniem życia służyli Ojczyźnie dbając o zachowanie tożsamości narodowej, krzewienie wiedzy i polskiej kultury. To dzięki nim dzisiaj możemy nauczać i uczyć się w polskiej szkole. Niech wyrazem naszej wdzięczności kierowanym ku pokoleniom wojennym, będzie codzienne sumienne wypełnianie obowiązków szkolnych i zawodowych.

 

Zapraszamy uczniów Publicznej Katolickiej Szkoły im. św. S. Kostki w Szczecinie na rozpoczęcie roku szkolnego dnia 1 września 2020 roku.

Prosimy rodziców i uczniów o zapoznanie z wytycznymi MEN, MZ i GIS dla szkół.

Klasa 1a - wychowawca p. Anna Jarczak - spotkanie w kościele przy szkole, godzina 9.00, uczniowie mogą przyjść z rodzicami.

Klasa 1b - wychowawca p. Aleksandra Kopeć – spotkanie w budynku sali gimnastycznej, godzina 9.00, uczniowie mogą przyjść z rodzicami.

Klasy 2a (sala nr 11) i 3a (sala nr 2) – spotkanie w szkole z wychowawcami, godzina 9.00, uczniowie wchodzą do szkoły bez rodziców, (rodzice proszeni są o niegromadzenie się przed szkołą). Spotkanie będzie trwać do 9.30

Klasy 2b (sala nr 3) i 3b (sala nr 1) – spotkanie z wychowawcami, godzina 9.15, uczniowie wchodzą do szkoły bez rodziców, (rodzice proszeni są o niegromadzenie się przed szkołą). Spotkanie będzie trwać do 9.45

Klasa 4a (sala nr 8), 5b (sala nr 9) i 6a (sala nr 10)- spotkanie z wychowawcami, godzina 9.30, uczniowie wchodzą do szkoły bez rodziców z wyjątkiem klasy 5b, gdzie rodzice mogą wejść z dziećmi, (rodzice proszeni są o niegromadzenie się przed szkołą). Spotkanie będzie trwać do 10.00

Klasa 7a (sala nr 4), 7b (sala nr 14) - spotkanie z wychowawcami, godzina 9.45, uczniowie wchodzą do szkoły bez rodziców, (rodzice proszeni są o niegromadzenie się przed szkołą). Spotkanie będzie trwać do 10.15

Klasa 5a (sala nr 7) i 8a (sala nr 15) - spotkanie z wychowawcami, godzina 10.00, uczniowie wchodzą do szkoły bez rodziców (rodzice proszeni są o niegromadzenie się przed szkołą). Spotkanie będzie trwać do 10.30

UCZNIOWIE WCHODZĄ DO SZKOŁY W MASECZKACH, DEZYNFEKUJĄ RĘCE PRZY WEJŚCIU.

KAŻDA KLASA PRZYCHODZI NA WYZNACZONĄ GODZINĘ ZGODNIE Z POWYŻSZYM HARMONOGRAMEM.

UCZNIOWIE USTAWIAJĄ SIĘ POD SALĄ, NIE PRZEMIESZCZAJĄ SIĘ PO SZKOLE.

UROCZYSTE MSZE ŚW. INAUGURUJĄCE ROZPOCZĘCIE ROKU SZKOLNEGO 2020/21 ODBĘDĄ SIĘ 3 WRZEŚNIA 2020 r.

dla klas 1-3 – godzina 9.00

dla klas 4-8 – godzina 11.00

Szanowni Państwo!

Lista podręczników, która jest umieszczona na stronie internetowej jest WYŁĄCZNIE listą informacyjną, oznacza to, że uczniowie z takich podręczników będą korzystać w roku szkolnym 2020/2021. PODRĘCZNIKI SĄ DOTOWANE (CZYLI KAŻDEMU UCZNIOWI ZAPEWNIA JE SZKOŁA),  z wyjątkiem podręczników do religii i języka niemieckiego (te Państwo kupujecie we własnym zakresie, proszę się jednak wstrzymać  z kupnem do września).

Choć w tym roku ceremonia zakończenia roku szkolnego trwała zdecydowanie krócej w porównaniu do poprzednich lat, to z całą pewnością nie brakowało emocji i chwil wzruszenia. Pożegnaliśmy naszych ósmoklasistów ze smutkiem i dumą. Będziemy o Was pamiętać. Wpadajcie z odwiedzinami!

Decyzją Komisji Nagród Prezydenta Miasta Szczecin nagrodę za wybitne osiągnięcia w roku szkolnym 2019/2020 otrzymali:

1. Maciej  Mickiewicz 8a

2. Kacper Kujawski 8b

3. Jan Machowski 8b

4. Gabriela Adamiak 8a

5. Kornelia Bagińska 8a

6. Tomasz Jędrzejczyk 8a

7. Agnieszka Zommer 8a

8. Mateusz Mazur 8b

Serdecznie gratulujemy otrzymanych nagród naszym uczniom, a za chwilę już absolwentom.

W związku z wprowadzeniem stanu epidemii na terenie kraju w bieżącym roku szkolnym nie odbędzie się uroczystość wręczenia nagród z udziałem Prezydenta Miasta w dotychczasowej formie. Wręczenia dyplomów uzdolnionym uczniom w imieniu Prezydenta dokona Dyrektor Szkoły na zakończeniu roku szkolnego. 

Ósmoklasiści już mogą odetchnąć - czas egzaminów za nimi! Co najważniejsze, sale były opuszczane z uśmiechami na twarzy. Trzymamy kciuki za piękne wyniki. 

NADAL TRWA NABÓR DO KLASY 4 NA ROK SZKOLNY 2020/2021 - ZAPRASZAMY!

Szczegółowe informacje pod numerem telefonu 91 439 28 81 

Życzę Wam dzieciaki,

Miejcie wesołe buziaki.

Lodów w każdą niedzielę,

I prezentów wiele,

Niech Wam się spełnią wszystkie pragnienia,

Przyjmijcie od nas te z serca życzenia!

W dniach od 26 kwietnia do 2 maja 2020 r. przeżywaliśmy w Kościele Tydzień biblijny pod hasłem:" Misterium Słowa, które stało się Chlebem życia".

W naszej Szkole dzieci z klas I-VI również włączyły się do obchodów tego ważnego wydarzenia czytając Ewangelię według św. Mateusza.

W czasie katechez dzieliliśmy się Słowem Boga, uczyliśmy się co znaczy rozważać Słowa z  Pisma Świętego i jak to robić małymi krokami:) Dzieci projektowały okładki Pisma Świętego.

Przypomnieliśmy sobie, jakże wciąż aktualne słowa św.Hieronima ze Strydonu, że: " Nieznajomość Pisma Świętego to nieznajomość Chrystusa". 

„Niech nasza droga będzie wspólna.

Niech nasza modlitwa będzie pokorna.

Niech nasza miłość będzie potężna.

Niech nasza nadzieja będzie większa

od wszystkiego, co się tej nadzieimoże sprzeciwiać.”                                                                   

Jan Paweł II

 

Wdzięczni za dar świętego życia, wsłuchani w głos, który prowadzi drogąprawdziwej miłości i tak po ludzku tęskniący za Jego pasterską obecnością -  w 100 rocznicę urodzin Ojca Świętego Jana Pawła II - społeczność szkolna   Publicznej Katolickiej Szkoły Podstawowej im. św. Stanisława Kostki w Szczecinie.

Szczecin, 18 maja 2020

Szanowni Państwo, przygotowujemy się do rekrutacji uczniów do klas pierwszych, w związku z czym prosimy o śledzenie na bieżąco naszej strony internetowej. Będziemy przekazywać terminy na uzupełnienie dokumentów oraz ustalać formę spotkań z kandydatami do klas pierwszych i ich rodzicami. Rekrutacja będzie odbywać się w formie zdalnej.

Prosimy o przesłanie Informacji o gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej (dokument wydaje przedszkole) do 12 maja 2020 w formie skanu drogą elektroniczną na adres:  szkola@katolickapodstawowa.pl lub kopię tego dokumentu pocztą tradycyjną: pl. św. Ottona 1a, 71-242 Szczecin. Dokumenty można również dostarczyć bezpośrednio do szkoły w godzinach 9.00-13.00. Prosimy o załączenie opinii z Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej i orzeczenia, jeżeli dzieci takowe posiadają.

W rekrutacji zdalnej konieczne będzie podanie Państwa adresu mailowego, prosimy o przesłanie go na adres: szkola@katolickapodstawowa.pl. Otrzymacie link, za pomocą którego połączycie się z nauczycielem naszej szkoły. Czas spotkania będzie ograniczony (max. do pół godziny). Spotkania rekrutacyjne odbędą się w dniach 18-23.05.2020 roku w godzinach od 16.00 do 18.00. Każdy z rodziców otrzyma datę i godzinę spotkania na przekazany szkole adres mailowy.

Prosimy też o informację, jeżeli nie będziecie się mogli Państwo z nami połączyć z przyczyn technicznych czy innych wówczas zorganizujemy indywidualne spotkanie w szkole (w tej samej formie co zdalnie), zachowując wszystkie zasady bezpieczeństwa.

Dodatkowe informacje można uzyskać pod numerem telefonu 914392881 w godzinach 9.00-13.00.

Szanowni Państwo, być może powyższa informacja wzbudza wasz niepokój. Dołożymy wszelkich starań, aby spotkania przebiegały w przyjaznej atmosferze. Prowadząc nauczanie zdalne mamy duże doświadczenie w komunikacji online.

Zdajemy sobie sprawę, że po drugiej stronie będzie mały człowiek z wielką chęcią zostania uczniem naszej szkoły. Aby być sprawiedliwym i dać każdemu szansę na pozytywne zakończenie rekrutacji, nasze spotkania muszą zaistnieć w określonej formie – ta, w obecnych okolicznościach, wydaje nam się najwłaściwsza. Spotkania będą przeprowadzane w obecności Rodzica, przy którym dziecko będzie się czuło bezpiecznie. Ufamy, że Państwa pozytywne nastawienie udzieli się również dzieciom.

Komisja rekrutacyjna

Trwając w przeżywaniu okresu Wielkanocnego dzielimy się tym co sprawiło nam ogromną radość na lekcjach religii i nie tylko: przygotowanie palm na Niedzielę Palmową, pisanek na stół Wielkanocny oraz wiele innych :) Więcej zdjęć dostępnych TUTAJ.

Rodzicu pamiętaj!

Rozwój zainteresowań dziecka i jego motywacja do spełniania obowiązków szkolnych zależy głównie od zainteresowania się rodziców tym, co dziecko robi w szkole, a w chwili obecnej, jak wywiązuje się z realizacji nauki zdalnej. Jeśli rodzice będą pytać się, co ciekawego robiono w szkole, podziwiać zapisy w zeszycie , prosić aby dziecko przeczytało fragment, którego się nauczyło –a to wszystko poparte będzie pochwałami – wtedy uczeń będzie czuł satysfakcję z własnych osiągnięć i chętniej będzie pogłębiał wiedzę.

Aby pomóc dziecku w nauce,  należy przestrzegać następujących zasad:

1. Dziecko powinno wykonywać zadania domowe codziennie o tym samym czasie, po obiedzie i odpoczynku.

2. Wykonywanie zadań domowych powinno odbywać się stale w tym samym miejscu, w ciszy i spokoju.

3. Przed przystąpieniem do wykonywania zadania dziecko powinno uporządkować miejsce pracy i przygotować potrzebne pomoce i przybory.

4. Dziecko powinno najpierw wykonywać zadania trudniejsze, a potem pozostałe.

5. Podczas wykonywanej pracy nie należy mu przeszkadzać, rozmawiać z nim na inne tematy.

6. Nie należy robić zadania za dziecko, tylko z dzieckiem.

7. Po wykonaniu każdego zadania wymagającego  od dziecka  wysiłku, należy je pochwalić.

8. Dziecko powinno po każdych 45 minutach pracy robić 5-10 minutowe przerwy.

9. Należy wytworzyć w domu odpowiednią atmosferę poszanowania nauki i wykształcenia.

10. Pomagając dziecku w nauce rodzice będą zorientowani w ich uzdolnieniach i brakach oraz w porę będą mogli zapobiec im, nadrobić je, czy też wytłumaczyć.

Sukcesy szkolne i unikanie porażek,  to klucz do sukcesu Waszego dziecka.

Pedagog- Beata Florczak

Rekrutacja do klas pierwszych i czwartej oraz uzupełaniająca do klasy piątej i szóstej do Publicznej Katolickiej Szkoły Podstawowej im. św. S. Kostki w Szczecinie na rok szkolny 2020/2021

Drodzy Rodzice zapewniamy Was, że rekrutacja do naszej szkoły do wskazanych klasach odbędzie się w terminie późniejszym, może to być dopiero maj albo czerwiec tego roku. Dokumenty potwierdzające chęć kształcenia proszę przesyłać drogą mailową (karta zgłoszenia) na adres szkola@katolickapodstawowa.pl, sekretariat potwierdzi przesłane zgłoszenie.

W międzyczasie bardzo proszę, aby Rodzice uczniów wzięli udział w rekrutacji elektronicznej do szkół rejonowych. Ta rekrutacja jest wymogiem formalnym ze względu na szkolny obowiązek, który nałożony jest przez państwo na Rodziców uczniów.

W sytuacji, kiedy nastąpi rekrutacja do naszej szkoły, Rodzic ucznia przyjętego na rok szkolny 2020/2021 otrzyma potwierdzenie przyjęcia do Publicznej Katolickiej Szkoły Podstawowej im. św. S. Kostki w Szczecinie, które będzie musiał przedłożyć w szkole rejonowej, którą wskazał w rekrutacji elektronicznej.

Jeszcze raz zapraszamy wszystkich Rodziców uczniów, którzy chcą, aby ich dzieci podjęły naukę w naszej szkole do składania kart zgłoszeń, a tych, którzy już to zrobili, prosimy o cierpliwość i oczekiwanie na terminy spotkań rekrutacyjnych.

Dyrekcja szkoły

Zdrowych, Pogodnych Świąt Wielkanocnych,pełnych miłości, nadziei i wiary, wiary w siłę Chrystusa i w siłę człowieka. Niech Zmartwychwstały Chrystus oświeca drogi codziennego życia,obdarza błogosławieństwem i pomaga życie czynić szczęśliwym. Życząc  bliskości rodzinnej, choćby tej duchowej, radości z tradycji oraz umocnienia w wierze łączymy się w modlitwie.

Chrystus Zmartwychwstał Alleluja!

Dyrekcja, nauczyciele, pracownicy administracjii uczniowie

Publicznej Katolickiej Szkoły Podstawowej im. św. S. Kostki.

 

W związku z zaistniałą sytuacją, kontakt z sekretariatem naszej szkoły będzie możliwy drogą mailową szkola@katolickapodstawowa.pl